ഓരോ മഴക്കാലവും നമ്മെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു പേരാണ് മുല്ലപ്പെരിയാർ ഡാം . എന്തു സംഭവിക്കും എന്നറിയാതെ താങ്ങാനാവാത്ത ഭാരവും ചുമന്ന് ഇപ്പോഴും ആ ഡാം അങ്ങനെ നിൽക്കുകയാണ്
ഓരോ മഴക്കാലവും ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു ,
മുല്ലപ്പെരിയാർ എന്ന നാമം ,
വാർത്തകളിൽ ഇടം നേടുന്നു പിന്നെയോ ,
വാശിയേറും അന്തിചർച്ചയാകുന്നു .
ഓരോരോ കക്ഷിയും ന്യായാന്യായങ്ങൾ നിരത്തുന്നു ,
ഒടുവിൽ വാക്കേറ്റവും പഴിചാരലും മിച്ചമായ് ,
പ്രസ്താവനകളും ചർച്ചകളും പിന്നെ ,
നീളുന്നു വാദങ്ങൾ കോടതിക്കുള്ളിലും .
വാദിച്ചു വാദിച്ചു നേടുന്നു പലവരും ,
വെള്ളത്തിൻ കണക്കുകൾ തിട്ടപ്പെടുത്തുന്നു ,
വെള്ളത്തിനറിയില്ല ഡാമിനും അറിയില്ല ,
അളവെത്രയാ ഈ വിധി നിർണയത്തിങ്കൽ .
പേമാരി കോരി ചൊരിയുമ്പോൾ അളവില്ലാതെത്തും ,
വെള്ളത്തെ താങ്ങാനാവുമോ ?
സന്ദേഹം ഉള്ളിൽ പേറി നിൽക്കുന്നുവാ,
ഡാമോ ഇനിയും എന്തെന്നറിയാതെ .
ഇങ്ങനെ നിൽക്കുവാൻ കെൽപ്പേകണേ,
എനിക്കൊന്നും തകർക്കുവാൻ ഇഷ്ടമല്ല ,
താങ്ങുവാൻ പറ്റാതെ വന്നീടുകിൽപറയാൻ ,
ഒന്നു മാത്രമേയുള്ളൂ “കുറ്റം എന്റേതല്ല ” .
പരിഹാരം കാണേണ്ട സമയത്തു തർക്കിച്ചു ,
സമയം കളഞ്ഞതു നിങ്ങളല്ലേ ,
ജനത്തോട് പറയുവാൻ ഒന്നേ ഉള്ളെന്നിൽ ,
” ക്ഷമിക്കണം ” എന്നൊരു വാക്കു മാത്രം.